از مباحث مهم کاربردی که امروزه جامعۀ اسلامی نیاز به بحث و عمل به آن دارد، سبک زندگی قرآنی و دینی است. مهمترین مبانی هستیشناختی در سبک زندگی اسلامی «ایمان کامل» به خداوند، ولایت و حاکمیت خداوند، هدفداری نظام آفرینش و اعتقاد به مزرعه بودن دنیا نسبت به آخرت است. آیا دین اسلام این شاخصههای مهم سبک زندگی را مطرح کرده است؟ اگر مطرح شده، آن شاخصهها چه هستند و برای عملی کردن آنها چه راهکاری ارائه داده است؟ به نظر میرسد اسلام توجه و دقت خاصی در این ساحت کرده است؛ مثلاً در قرآن و قرآن کتابی سراسر نور و هدایت است و قرائت و حاضر بودن آن در زندگی لازم است، چراکه این کتاب در زندگی اسلامی حوزههای متعددی دارد که برخی از آنها زیربنا و مبنای زندگی اسلامی هستند و اصول کلی زندگی اسلامی را تشکیل میدهند و برخی دیگر مؤلفهها و رویکردهای عملی، رفتاری، فردی و اجتماعی میباشند که نقش عملی و کاربردی در زندگی اسلامی دارند. این مقاله درصدد است با روش کتابخانهای و نگرش توصیفی- تحلیلی و با تکیه بر آیات قرآن کریم، اصول و شاخصههای سبک زندگی قرآنی را ارزیابی کند. با توجه به نتایج تحقیق میتوان گفت سبک زندگی قرآنی یعنی زندگی برآمده از آموزههای قرآنی که جامعه را به سمت زیست قرآنی رهنمون میسازد و ریشه در ارزشهای الهی دارد. انسان در نگرش قرآنی، موجودی با مأموریت و مسئولیت الهی برای بازسازی و عمران و آبادانی زمین در راستای دستیابی به کمال شایسته و بایسته و وظیفه خطیر خلافت الهی است.